suntem mai fragili atunci cand credem, |
ca-n viata nimic nu mai pierdem. |
in fuga pentru bani si faima, |
uitam de prieteni si de mama. |
rusinea nu mai e o spaima, |
de om crestin, si facem rana. |
luptam in zi, sa stam in noapte, |
cu ganduri negre, murmur de soapte. |
s-apoi cand spunem ca e bine, |
se sting si ultimele rime. |
in moarte-i liniste si negru, |
dar linistea tot ne apasa! |
ca tot mai bine e acasa…. |
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu